امام صادق علیه السلام
کُنْتُ مَعَ أَبِی عَبْدِ اللَّهِ علیه السلام فَدَخَلَ رَجُلٌ فَسَلَّمَ فَسَأَلَهُ کَیْفَ مَنْ خَلَّفْتَ مِنْ إِخْوَانِکَ فَأَحْسَنَ الثَّنَاءَ وَ زَکَّى وَ أَطْرَى فَقَالَ لَهُ کَیْفَ عِیَادَةُ أَغْنِیَائِهِمْ لِفُقَرَائِهِمْ قَالَ قَلِیلَةٌ قَالَ کَیْفَ مُوَاصَلَةُ أَغْنِیَائِهِمْ لِفُقَرَائِهِمْ فِی ذَاتِ أَیْدِیهِمْ فَقَالَ إِنَّکَ تَذْکُرُ أَخْلَاقاً مَا هِیَ فِیمَنْ عِنْدَنَا قَالَ فَکَیْفَ یَزْعُمُ هَؤُلَاءِ أَنَّهُمْ لَنَا شِیعَةٌ؛
محمّد، پسر عجلان گفت:
من نزد امام صادق علیه السّلام بودم که مردى وارد شد و سلام کرد.
امام علیه السّلام از او پرسید:
برادرانت را در چه حالى ترک کردى؟
او [در پاسخ از برادران دینىاش] به خوبى یاد کرد و در ستایش آنها مبالغه نمود.
امام علیه السّلام به او فرمود: ثروتمندان آنها تا چه اندازه به عیادت تهیدستانشان مى روند و جویاى احوال آنها مى شوند؟ گفت: به ندرت.
حضرت فرمود: ارتباط مالى ثروتمندان آنها با تهیدستانشان چگونه است [آیا توانگران به تهیدستان از نظر مالى کمک مى کنند]؟ عرض کرد:
شما از اخلاق و صفاتى یاد مى کنید که [اساسا] در بین ما نیست.
امام صادق علیه السّلام فرمود: پس آنها، چگونه مى پندارند که از شیعیان ما هستند؟
صفات الشیعة ص 8
نـــای دل