حَتَّى إِذَا یُحَرِّکُ وَ احْتَاجَ‏ إِلَى غِذَاءٍ فِیهِ صَلَابَةٌ لِیَشْتَدَّ وَ یَقْوَى بَدَنُهُ طَلَعَتْ لَهُ الطَّوَاحِنُ مِنَ الْأَسْنَانِ وَ الْأَضْرَاسِ‏ لِیَمْضَغَ‏ بِهَا الطَّعَامَ فَیَلِینَ عَلَیْهِ وَ یَسْهُلَ لَهُ إِسَاغَتُهُ فَلَا یَزَالُ کَذَلِکَ حَتَّى یُدْرِک‏

 

 

و چون نشو و نما کرد و بزرگ‏تر و قویتر شد و محتاج شد به غذائى که در آن صلابتى باشد تا بدنش محکم شود و اعضایش قوت گیرد، میرویاند از براى او آسیاهاى خردکننده از دندان هاى تیز تا غذا را بجود، نرم گرداند و براحتى فرو برد. پیوسته حالش این گونه است تا آنگاه که پاى در بلوغ نهد.