ٌّ وَ الْإِنْسَانُ کَالْمَلِکِ ذَلِکَ الْبَیْت‏ِ وَ الْمُخَوَّلِ‏ جَمِیعَ مَا فِیهِ وَ ضُرُوبُ النَّبَاتِ مُهَیَّأَةٌ لِمَآرِبِهِ وَ صُنُوفُ الْحَیَوَانِ مَصْرُوفَةٌ فِی مَصَالِحِهِ وَ مَنَافِع؛

 

 

و انسان به منزله کسى است که این خانه را به او بخشیده ‏اند و آنچه در آن هست به او واگذاشته‏ اند، و انواع نباتات را براى او مقرر داشته‏ اند، و انواع حیوانات را به جهت مصالح او آفریده ‏اند.

 

توحید مفضل / ترجمه علامه مجلسى، ص: 56