ِ فَإِنَّکَ إِذَا تَأَمَّلْتَ الْعَالَمَ بِفِکْرِکَ وَ خَبَرْتَهُ بِعَقْلِکَ وَجَدْتَهُ کَالْبَیْتِ الْمَبْنِیِّ الْمُعَدِّ فِیهِ جَمِیعُ مَا یَحْتَاجُ إِلَیْهِ عِبَادُه؛
اگر با اندیشه و خرد در کار عالم، نیک و عمیق تأمل کنى،
هر آینه آن را چون خانه و سرایى مى یابى که تمام نیازهاى بندگان خدا
در آن آماده و گرد آمده است.
شگفتیهاى آفرینش (ترجمه توحید مفضل)، ص: 46