فرمایشات امام صادق علیه السلام به مفضل 11

فَاعْتَبِرْ بِهِ فَأَوَّلُ ذَلِکَ مَا یُدَبَّرُ بِهِ الْجَنِینُ فِی الرَّحِمِ وَ هُوَ مَحْجُوبٌ‏ فِی ظُلُماتٍ ثَلاثٍ‏ ظُلْمَةِ الْبَطْنِ وَ ظُلْمَةِ الرَّحِمِ وَ ظُلْمَةِ الْمَشِیمَةِ حَیْثُ لَا حِیلَةَ عِنْدَهُ فِی طَلَبِ غِذَاءٍ وَ لَا دَفْعِ أَذًى وَ لَا اسْتِجْلَابِ مَنْفَعَةٍ وَ لَا دَفْعِ مَضَرَّة

 

 ابتدا مى ‏کنم اى مفضّل به یاد کردن خلقت انسان پس عبرت‏گیر از آن؛

اول عبرتها تدبیرى است که حق تعالى در جنین مى ‏فرماید: در رحم در حالى که او محجوب است در سه ظلمت:

تاریکى شکم، تاریکى رحم، و تاریکى بچه‏ دان‏

 در هنگامى که او را چاره نیست در طلب غذائى و نه در دفع اذیتى و بلائى، و نه در جلب‏ منفعتى، و نه در دفع مضرّتى‏

 

:Imam Sadeq

We begin with a favorite to mention the creation of man

The first is what the fetus manages in the womb and is blocked in three darkness

Darkness of the abdomen and the darkness of the womb and The darkness of the placenta

Where he has no trick in ordering food and do not hurt and not to derive benefit and no harmful payment

 

 

توحید مفضل / ترجمه علامه مجلسی ‏ص57 و 58

فرمایشات امام صادق علیه السلام به مفضل 10

وَ أَنَّ الْخَالِقَ لَهُ وَاحِدٌ وَ هُوَ الَّذِی أَلَّفَهُ وَ نَظَّمَهُ بَعْضاً إِلَى بَعْضٍ جَلَّ قُدْسُهُ وَ تَعَالَى جَدُّهُ وَ کَرُمَ وَجْهُهُ؛

و آن که خالق همه یکى است که این اصناف مخلوقات را با یک دیگر الفت داده و بعضى را به بعضى مربوط و محتاج گردانیده.

:Imam Sadeq

And though the Creator of all is one،The guilds have fellowship with each other critters And some to some of the demands made

توحید مفضل / ترجمه علامه مجلسى، ص: 56

فرمایشات امام صادق علیه السلام به مفضل 9

فَفِی هَذَا دَلَالَةٌ وَاضِحَةٌ عَلَى أَنَّ الْعَالَمَ مَخْلُوقٌ بِتَقْدِیرٍ وَ حِکْمَةٍ وَ نِظَامٍ وَ مُلَائَمَة؛

 

 

اینها همه، دلیل آن است که جهان هستى با اندازه‏گیرى دقیق و حکیمانه و نظم و تناسب و هماهنگى آفریده شده‏

 

 

شگفتیهاى آفرینش (ترجمه توحید مفضل)، ص: 46

فرمایشات امام صادق علیه السلام به مفضل 8

ٌّ وَ الْإِنْسَانُ کَالْمَلِکِ ذَلِکَ الْبَیْت‏ِ وَ الْمُخَوَّلِ‏ جَمِیعَ مَا فِیهِ وَ ضُرُوبُ النَّبَاتِ مُهَیَّأَةٌ لِمَآرِبِهِ وَ صُنُوفُ الْحَیَوَانِ مَصْرُوفَةٌ فِی مَصَالِحِهِ وَ مَنَافِع؛

 

 

و انسان به منزله کسى است که این خانه را به او بخشیده ‏اند و آنچه در آن هست به او واگذاشته‏ اند، و انواع نباتات را براى او مقرر داشته‏ اند، و انواع حیوانات را به جهت مصالح او آفریده ‏اند.

 

توحید مفضل / ترجمه علامه مجلسى، ص: 56

فرمایشات امام صادق علیه السلام به مفضل 7

وَ کُلُّ شَیْ‏ءٍ فِیهَا لِشَأْنِهِ مُعَد؛

 

 و همه چیز در جاى شایسته خود چیده شده است.‏

 

شگفتیهاى آفرینش (ترجمه توحید مفضل)، ص:46