امیر المونین علیه السلام :
إنَّما أهلَکَ النّاسَ خَصلَتانِ؛ هُما أهلَکَتا مَن کانَ قَبلَکُم وهُما مُهلِکَتانِ مَن یَکونُ بَعدَکُم : أمَلٌ یُنسِی الآخِرَةَ ، وهَوىً یُضِلُّ عَنِ السَّبیلِ؛
در حقیقت ، دو خصلت ، مردم را به نابودى کشانده است . این دو ، کسانى را که پیش از شما بوده اند ، نابود کرده و همین دو ، کسانى را که بعد از شما نیز می آیند ، نابود خواهد کرد : آرزو که آخرت را از یاد [انسان] مى برد ، و هواى نفْس که [انسان را] گمراه مى سازد.
بحار الأنوار، ج ۷۳، ص ۱۶۷
امیر المونین علیه السّلام:
خالطوا الناس مخالطه ان متم معها بکوا علیکم ، و ان عشتم حنوا الیکم؛
با مردم آن چنان معاشرت کنید که اگر بمیرید بر مرگ شما اشک ریزند و اگر زنده بمانید به شما عشق ورزند.
نهج البلاغه
عَنْ أَبِی عَبْدِ اللَّهِ علیه السلام قَالَ: إِنَّ الْعَبْدَ لَیَدْعُو فَیَقُولُ الرَّبُّ عَزَّ وَ جَلَّ یَا جَبْرَئِیلُ احْبِسْهُ بِحَاجَتِهِ فَأَوْقِفْهَا بَیْنَ السَّمَاءِ وَ الْأَرْضِ شَوْقاً إِلَى صَوْتِه.
فرزند ابى البلاد از امام صادق عَلَیْهِ السَّلَامُ (نقل کند که حضرت) فرمود:
همانا بنده اى که خواسته اى را به درگاه خداوند طلب نماید، پروردگار عزّ و جلّ خطاب به جبرئیل کند و گوید: حاجت و خواسته اش را محبوس دار، پس حاجتش بین آسمان و زمین نگهدارى و متوقّف مى شود، به جهت اشتیاق بر صداى این بنده.
ترجمه المؤمن، ص: 69
عَنْ أَبِی عَبْدِ اللَّهِ علیه السلام أَنَّ الْکَافِرَ لَیَدْعُو فِی حَاجَتِهِ فَیَقُولُ اللَّهُ عَزَّ وَ جَلَّ عَجِّلُوا حَاجَتَهُ بُغْضاً لِصَوْتِهِ وَ إِنَّ الْمُؤْمِنَ لَیَدْعُو فِی حَاجَتِهِ فَیَقُولُ اللَّهُ عَزَّ وَ جَلَّ أَخِّرُوا حَاجَتَهُ شَوْقاً إِلَى صَوْتِهِ فَإِذَا کَانَ یَوْمُ الْقِیَامَةِ قَالَ اللَّهُ عَزَّ وَ جَلَّ دَعَوْتَنِی فِی کَذَا وَ کَذَا فَأَخَّرْتُ إِجَابَتَکَ وَ ثَوَابُکَ کَذَا وَ کَذَا قَالَ فَیَتَمَنَّى الْمُؤْمِنُ أَنَّهُ لَمْ یُسْتَجَبْ لَهُ دَعْوَةٌ فِی الدُّنْیَا فِیمَا یَرَى مِنْ حُسْنِ الثَّوَاب.
از امام صادق عَلَیْهِ السَّلَامُ (نقل شده است که) فرمود:
همانا کافر حاجتى را درخواست مى کند، خداوند عزّ و جلّ (به ملایکه) گوید: در بر آوردن حاجت او عجله کنید، بجهت ناخوش آیندى از صدایش.
و همانا مؤمن حاجتى را در خواست مى کند، خداوند عز و جلّ (به ملایکه) گوید: بر آوردن خواسته اش را به عقب اندازید، بجهت شوق بر شنیدن صدایش.
پس چون قیامت بر پا شود، خداوند (به بنده مؤمن) گوید: چنین و چنان خواسته اى از من داشتى و من خواسته ات را عقب انداختم و (در مقابل) ثواب تو را چنین و چنان قرار دادم.
سپس حضرت فرمود: مؤمن آرزو مى نماید که اى کاش هیچ موقع در دنیا دعایش مستجاب نشده بود، بجهت پاداش نیکى که برایش وجود دارد.
