هَاجَ الطَّلْقُ[1] بِأُمِّهِ فَأَزْعَجَهُ أَشَدَّ إِزْعَاجٍ وَ أَعْنَفَهُ حَتَّى یُولَد؛
چون چنین شد مادرش را درد زائیدن از جا بر مى آورد و او را بى تاب مى کند تا از او متولد مى شود.
توحید مفضل ص 48
[1] الطلق« بسکون الثانی» وجع الولادة(درد زائیدن)
یا حسین