وَ إِنْ کَانَتْ أُنْثَى یَبْقَى وَجْهُهَا نَقِیّاً مِنَ الشَّعْرِ لِتَبْقَى لَهَا الْبَهْجَةُ وَ النَّضَارَةُ الَّتِی تُحَرِّکُ الرَّجُلَ لِمَا فِیهِ دَوَامُ النَّسْلِ وَ بَقَاؤُه؛
و اگر زن باشد رویش را از مو پاک مىنماید تا حسن و نضارت و طراوتش باقى ماند و موجب میل مردان به سوى او گردد و به این جهت نسل انسان منقرض نگردد و نوع ایشان محفوظ باشد.
توحید مفضل / ترجمه علامه مجلسى، ص: 60