عَنْ أَبِی عَبْدِ اللَّهِ علیه السلام قَالَ: لَا تَکُونُ الصَّدَاقَةُ إِلَّا بِحُدُودِهَا فَمَنْ کَانَتْ فِیهِ هَذِهِ الْحُدُودُ أَوْ شَیْ‏ءٌ مِنْهَا فَانْسُبْهُ إِلَى الصَّدَاقَةِ وَ مَنْ لَمْ یَکُنْ فِیهِ شَیْ‏ءٌ مِنْهَا فَلَا تَنْسُبْهُ إِلَى شَیْ‏ءٍ مِنَ الصَّدَاقَةِ فَأَوَّلُهَا أَنْ تَکُونَ سَرِیرَتُهُ وَ عَلَانِیَتُهُ لَکَ وَاحِدَةً...

امام صادق علیه السلام فرمود : دوستى از روى راستى و درستى نباشد جز با شرائط آن پس هر که در او آن شرائط یا پاره‏اى از آنها باشد او را اهل چنین دوستى بدان و کسى که چیزى از آن شرائط در او نباشد او را باین گونه دوستى نسبت مده.
اولش: اینکه نهان و عیانش براى تو یکسان باشد.
ادامه دارد..