3. و لَا تَذُمَّ أَحَداً عَلَى مَا لَمْ یُؤْتِکَ الله
و احدى را بر چیزى که خدا از تو دریغ فرموده نکوهش نکنى
تحف العقول / ترجمه جنتى، متن، ص: 15
شرح:
1. واو ، واو عطف می باشد لذا یا علی سر این جمله هم می آید.
2. در ذیل جمله ی قبل عرض شد که اهل لغت حمد را در مقابل ذمّ می گیرند، لذا معنای ذم ،نکوهش می شود که در مقابل ستایش می باشد.
3. و توضیح کلی روایت این می شود که اگر حضرت می فرمایند:احدى را بر چیزى که خدا از تو دریغ فرموده نکوهش نکنى ، اینست که تمامی امور به دست خداوند متعال می باشد و یکی از صفات او اینست که حکیم است حکیم بعنی کسی که کار را طبق مصلحت انجام می دهد حالا اگر این خدای حکیم طبق یک سری مصالح چیزی را از بنده اش دریغ کرد سزاوار نیست که این بنده دیگران را نکوهش کند و مثلا بگوید فلانی شما اصلا اهل خیر نیستی همیشه مانع خیر می شوی یا مثلا بد تر از این بگوید که تو انسان حسودی هستی و...
ما را در فهم خود از این احادیث معصومین علیهم السلام بی نصیب نگذارید.