قَالَ أَبُو عَبْدِ اللَّهِ علیه السلام مَنْ أَتَى قَبْرَ أَبِی عَبْدِ اللَّهِ علیه السلام فَقَدْ وَصَلَ رَسُولَ اللَّهِ صلی الله علیه و اله وَ وَصَلَنَا- وَ حَرُمَتْ غِیبَتُهُ وَ حَرُمَ لَحْمُهُ عَلَى النَّارِ وَ أَعْطَاهُ اللَّهُ بِکُلِّ دِرْهَمٍ أَنْفَقَهُ عَشَرَةَ أَلْفِ مَدِینَةٍ لَهُ فِی کِتَابٍ مَحْفُوظٍ وَ کَانَ اللَّهُ لَهُ مِنْ وَرَاءِ حَوَائِجِهِ وَ حُفِظَ فِی کُلِّ مَا خَلَّفَ وَ لَمْ یَسْأَلِ اللَّهَ شَیْئاً إِلَّا أَعْطَاهُ وَ أَجَابَهُ فِیهِ إِمَّا أَنْ یُعَجِّلَهُ وَ إِمَّا أَنْ یُؤَخِّرَهُ لَه.
حضرت امام صادق علیه السّلام فرمودند:
کسى که به زیارت قبر حضرت ابا عبد اللَّه الحسین علیه السّلام رود محققا به رسول خدا و به ما اهل بیت احسان نموده و غیبتش جایز نبوده و گوشتش بر آتش حرام است و در مقابل هر یک درهمى که انفاق کرده خداوند متعال انفاق اهالى و سکنه ده هزار شهرهائى که در کتابش مضبوط و معلوم است را به او اعطاء مى فرماید و بدنبال آن حوائج و نیازمندى هایش را روا مى فرماید و آنچه را که از خود باقى گذارد حقتعالى حافظ آنها است و در خواست و سؤال چیزى از خدا نمى کند مگر آنکه بارى تعالى اجابتش مى فرماید اعم از آنکه سریع و بدون مهلت حاجتش را روا کرده یا با تأخیر و مهلت آن را برآورده نماید.
کامل الزیارات ص 127