حَتَّى إِذَا کَمَلَ خَلْقُهُ وَ اِسْتَحْکَمَ بَدَنُهُ وَ قَوِیَ أَدِیمُهُ عَلَى مُبَاشَرَةِ اَلْهَوَاءِ وَ بَصَرُهُ عَلَى مُلاَقَاةِ اَلضِّیَاءِ؛
و پیوسته این غذا به او مى رسد تا خلقش تمام مى شود و بدنش مستحکم مى شود،و پوستش قوت مباشرت هوا به هم رساند،و از سردى و گرمى متضرّر نشود،و دیده اش تاب دیدن روشنائى به هم رساند.
توحید المفضل ص 48
یا حسین