اعْتَبِرْ یَا مُفَضَّلُ فِیمَا یُدَبَّرُ بِهِ الْإِنْسَانُ فِی هَذِهِ الْأَحْوَالِ الْمُخْتَلِفَةِ هَلْ تَرَى مِثْلَهُ یُمْکِنُ أَنْ یَکُونَ بِالْإِهْمَالِ أَ فَرَأَیْتَ لَوْ لَمْ یَجْرِ إِلَیْهِ ذَلِکَ الدَّمُ وَ هُوَ فِی الرَّحِمِ أَ لَمْ یَکُنْ سَیَذْوِی وَ یَجِفُّ کَمَا یَجِفُّ النَّبَاتُ إِذَا فَقَدَ الْمَاء؛
اى مفضّل! در این مراحل، نیک بیندیش. آیا میشود که [این همه تدبیر] بی مدبّر و حکیم باشد؟ میدانى اگر در رحم، خون به او نمیرسید همانند گیاهى که آب به وى نرسد خشک و پژمرده میگشت؟
شگفتیهاى آفرینش (ترجمه توحید مفضل)، ص: 48
تنها ...