حَتَّى إِذَا یُحَرِّکُ وَ احْتَاجَ إِلَى غِذَاءٍ فِیهِ صَلَابَةٌ لِیَشْتَدَّ وَ یَقْوَى بَدَنُهُ طَلَعَتْ لَهُ الطَّوَاحِنُ مِنَ الْأَسْنَانِ وَ الْأَضْرَاسِ لِیَمْضَغَ بِهَا الطَّعَامَ فَیَلِینَ عَلَیْهِ وَ یَسْهُلَ لَهُ إِسَاغَتُهُ فَلَا یَزَالُ کَذَلِکَ حَتَّى یُدْرِک
و چون نشو و نما کرد و بزرگتر و قویتر شد و محتاج شد به غذائى که در آن صلابتى باشد تا بدنش محکم شود و اعضایش قوت گیرد، میرویاند از براى او آسیاهاى خردکننده از دندان هاى تیز تا غذا را بجود، نرم گرداند و براحتى فرو برد. پیوسته حالش این گونه است تا آنگاه که پاى در بلوغ نهد.