یَا عَلِیُّ فِی التَّوْرَاةِ أَرْبَعٌ إِلَى جَنْبِهِنَّ أَرْبَعٌ مَنْ أَصْبَحَ عَلَى الدُّنْیَا حَرِیصاً أَصْبَحَ وَ هُوَ عَلَى اللهِ سَاخِطٌ وَ مَنْ أَصْبَحَ یَشْکُو مُصِیبَةً نَزَلَتْ بِهِ فَإِنَّمَا یَشْکُو رَبَّهُ وَ مَنْ أَتَى غَنِیّاً فَتَضَعْضَعَ لَهُ‏ ذَهَبَ ثُلُثَا دِینِهِ وَ مَنْ دَخَلَ النَّارَ مِنْ هَذِهِ الْأُمَّةِ فَهُوَ مِمَّنِ اتَّخَذَ آیَاتِ اللهِ هُزُواً وَ لَعِبا.

یا على: در تورات است که چهار چیز با چهار چیز قرین است:

هر که به دنیا حریص باشد به خدا خشمگین است

هر که از مصیبتى شکوه کند از خدا شکایت کرده

و هر کس در برابر توانگرى براى ثروتش تواضع کند، دو سوم دینش از دست رفته است

و هر که از این امت وارد دوزخ شود، از آنهاست که آیات خدا را به مسخره و بازیچه گرفته است‏.

تحف العقول / ترجمه جنتى، متن، ص: 17-19